1960'ların sonlarına doğru yapılacak bir genel seçim öncesinde Adalet Partisinin halk ne istiyor sorusuna bulduğu çözümdür.
CHP Türkiye'nin planlı bir gelişime ihtiyacı olduğunu belirtmiş ve Yeni 5 Yıllık Kalkınma Planları hazırladıklarını ve iktidara geldikleri taktirde, Cumhuriyet'in ilk yıllarındaki gibi hızlı bir atılım hamlesi gerçekleştirmeyi planladıklarını açıklamıştır.
CHP'nin bu planlı kalkınma önerisine cevap olarak Adalet Partisi basit bir yaklaşımla; “halk plan değil pilav istiyor” demiştir.
Bu sıradan, laf olsun diye söylenen bir laf değil, sağcı partilerin bir duruşunun yansımasıdır.
Tarihin cilvesine bakın ki karşı oldukları Devlet Planlama Teşkilatında başta Turgut Özal gibi insanlar bu kurumdan yetişecek, sonra da karşı oldukları bu kurumdan övünçle bahsedeceklerdir
Bu bir duruş dedik, hatta bir yaşam felsefesi haline gelen popülist kasaba anlayışı ne yazık ki günümüze denk devam etmektedir.
Ne üzücü bir şey ki buna benzer olaylar içinde yaşadığımız Aksaray'da da mevcuttur.
Herkesin bildiği gibi tarihi bir binaya sahip olan Aksaray Tiyatro Salonu uzun süre şehrimizde hizmet vermiştir.
Tarihi bir binanın üstüne yapılan Aksaray Tiyatro Salonu yine bir pilavcı zihniyet tarafından kafeterya haline getirilmiştir.
Aksaray'ın Tek Tiyatro Salonunun kapatılıp birilerine kafeterya olarak verilmesi Aksaray'da hiç kimsenin umurunda bile olmamıştır.
Bırakın Türkiye'yi, Dünya’da belki ilktir bir tiyatro salonunun kafeterya olması.
İkinci vahim olan olay Eskil İlçesi’nde vuku bulmuştur!
İlçe Milli Eğitim Müdürünün kütüphane olarak açtığı mekanı Eskil Belediyesi lokanta haline çevirmiştir. Buna tahammül göstermeyen müdür de intihar ederek acı bir olaya sebep olmuştur.
Eğitim; toplumların ve ulusların sosyal ve ekonomik açıdan kalkınmasının gereksinimlerinden biridir.
Özellikle çağımızda sanat ve eğitimden yoksun toplumlar başka toplumların esaretinden kurtulamaz.
Sanat ve eğitim bir toplumun düşünce ufkunun ve estetik duruşunun genişlemesinin en büyük araçlarından biridir.
65 yıldır “Pilav” kültüründen kurtulamayan toplumun analitik yapısı da arabesk bir hal almaya mahkumdur.
Aksaray Toplumu olarak da bu olaylara sadece kriminal gözle bakıp hiçbir şey yokmuş gibi davranmak bizim açımızdan da vahim bir olaydır.
Oysa sanat, toplumsal meselelere dair farkındalık yaratmanın etkili bir yoludur.
Sanat bir toplumun çevre, insan hakları ve siyasi olaylara bakış açısını, yani ufkunu değiştirmenin çok önemli bir yoludur.
Sanattan mahrum bir toplum kendini ancak “pilav” ve küçük şark kurnazlığı ile avutmadan başka bir işe yaramaz.
Yorum Yazın